10 χρόνια έχουν περάσει από την είσοδο της χώρας στην χειρότερη μεταπολεμική κρίση που γνώρισαν οι Έλληνες πολίτες. Αν ψάξουμε την αιτία όλης αυτής της καταστροφικής πορείας θα κατανοήσουμε ότι σίγουρα δεν είναι μία, από την άλλη η κρίση ήταν αποτέλεσμα σωρείας λαθών στην οικονομική πορεία του τόπου τα τελευταία 40 χρόνια.
Αν και οι πολίτες έχουν κατανοήσει τα λάθη του παρελθόντος, το πολιτικό σύστημα δεν φαίνεται να έχει διάθεση να αλλάξει τις πρακτικές που έφεραν την χώρα αυτή στο χείλος της καταστροφής.
Εδώ και κάποια χρόνια ο Έλληνας πολίτης ασχολείται ή διαφορετικά τον έχουν προσανατολίσει να ασχολείται με το τι επιδόματα δικαιούται και πότε τα χρήματα από τα επιδόματα θα κατατεθούν στον τραπεζικό του λογαριασμό. Κάθε λογιστικό γραφείο που σέβεται τον εαυτό του ενημερώνει σε τακτά χρονικά διαστήματα τους πελάτες του με ότι νέο επίδομα αναγγέλλει η κυβέρνηση. Φυσικά κανένας δεν αμφισβητεί ότι το ασθενέστερο τμήμα του πληθυσμού πρέπει να στηριχθεί οικονομικά ώστε να αντιμετωπιστούν βασικά προβλήματα σίτισης και στέγασης, πρέπει όμως να κατανοήσουμε ότι η επιδοματική πολιτική μπορεί να δώσει παροδικές ανάσες στην οικονομία μέσω της αύξησης στην κατανάλωση όμως δεν θα προσφέρει αυτό που όλοι οι Έλληνες πολίτες περιμένουν, την ανάπτυξη.
Ο κρατικός προϋπολογισμός σίγουρα προσφέρει περιορισμένες δυνατότητες όσο αφορά τις κρατικές επενδύσεις όμως και αυτές οι δυνατότητες που υπάρχουν καλό είναι να στραφούν στην υποστήριξη επενδυτικών σχεδίων από νέους επιστήμονες οι οποίοι μέσω αυτών των επενδύσεων θα παράγουν τον απαιτούμενο πλούτο που χρειάζεται η χώρα ώστε να προχωρήσει κάποια βήματα μπροστά.
Κανείς δεν αμφισβητεί την χρησιμότητα του Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης (ΚΕΑ), του κοινωνικού τιμολογίου ΔΕΗ, της επιδότησης ενοικίου, του επιδόματος θέρμανσης, του κοινωνικού μερίσματος. Όλα τα παραπάνω χρήσιμα είναι αλλά πρέπει να κατευθύνονται σε αυτούς που πραγματικά τα έχουν ανάγκη και όχι για σκοπούς προεκλογικών παροχών με σκοπό την «συγχώρεση» του λαού για τα λάθη του παρελθόντος.
Ελπίζω το πολιτικό σύστημα μία κάποια στιγμή να κατανοήσει ότι η ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας είναι η απάντηση στη κρίση που πλήττει την παραγωγική οικονομία της χώρας μας και είναι υποχρέωση όλων μας να την στηρίξουμε με κάθε τρόπο. Για να μπορέσουμε να αναπτύξουμε την επιχειρηματικότητα στο στάδιο που βρισκόμαστε χρειάζονται σοβαρές μεταρρυθμίσεις, σταθερό πολιτικό κλίμα και αλλαγές στο φορολογικό πλαίσιο.
Η Ελλάδα μπορεί, έχει μεγάλο επιστημονικό προσωπικό που αντί να δουλεύει στις καφετέριες και στις υπόλοιπες υπηρεσίες εστίασης μπορούν να προσφέρουν υπηρεσίες υψηλότερης προστιθέμενης αξίας αρκεί να τους δοθεί η ευκαιρία. Αν δουλέψουμε λοιπόν προς αυτή τη κατεύθυνση σίγουρα θα δούμε θεαματικά αποτελέσματα τα επόμενα χρόνια.
