Ποιοι επιτηδευματίες μπορούν να φορολογηθούν με την κλίμακα των μισθωτών

---

Ως ελεύθεροι επαγγελματίες θεωρούνται οι ασκούντες ελευθέριο επάγγελμα το οποίο κατονομάζεται στο άρθρο 48 παρ. 1 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (Ν.2238/1994), οι οποίοι αποκτούν εισόδημα της Ζ' πηγής.

(Άρθρο 48 παρ. 1: Εισόδημα από υπηρεσίες ελευθερίων επαγγελμάτων είναι οι αμοιβές από την άσκηση του ελευθέριου επαγγέλματος του ιατρού, οδοντιάτρου, κτηνιάτρου, φυσιοθεραπευτή, βιολόγου, ψυχολόγου, μαίας, δικηγόρου, δικολάβου, συμβολαιογράφου, άμισθου υποθηκοφύλακα, δικαστικού επιμελητή, αρχιτέκτονα, μηχανικού, τοπογράφου, χημικού, γεωπόνου, γεωλόγου, δασολόγου, ωκεανογράφου, σχεδιαστή, δημοσιογράφου, συγγραφέα, διερμηνέα, ξεναγού, μεταφραστή, καθηγητή ή δασκάλου, καλλιτέχνη γλύπτη ή ζωγράφου ή σκιτσογράφου ή χαράκτη, ηθοποιού, εκτελεστή μουσικών έργων ή μουσουργού, καλλιτεχνών των κέντρων διασκέδασης, χορευτή, χορογράφου, σκηνοθέτη, σκηνογράφου, ενδυματολόγου, διακοσμητή, οικονομολόγου, αναλυτή, προγραμματιστή, ερευνητή ή συμβούλου επιχειρήσεων, λογιστή ή φοροτέχνη, αναλογιστή, κοινωνιολόγου και εμπειρογνώμονα).

Σύμφωνα με τις διατάξεις της περ. στ’ της παραγράφου 2 του άρθρου 12 του ν.4172/2013, ως εισόδημα από μισθωτή εργασία και συντάξεις περιλαμβάνεται και αυτό που προκύπτει βάσει έγγραφων συμβάσεων παροχής υπηρεσιών ή συμβάσεων έργου, με φυσικά ή νομικά πρόσωπα ή νομικές οντότητες τα οποία δεν υπερβαίνουν τα τρία (3) ή, εφόσον υπερβαίνουν τον αριθμό αυτόν, ποσοστό εβδομήντα πέντε τοις εκατό (75%) του ακαθάριστου εισοδήματος από επιχειρηματική δραστηριότητα προέρχεται από ένα (1) από τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα ή νομικές οντότητες που λαμβάνουν τις εν λόγω υπηρεσίες και εφόσον δεν έχει την εμπορική ιδιότητα, ούτε διατηρεί επαγγελματική εγκατάσταση που είναι διαφορετική από την κατοικία του.

Σύμφωνα με τα παραπάνω για να μπορέσει κάποιος επιτηδευματίας να φορολογηθεί με την κλίμακα των μισθωτών πρέπει πρώτα να ανήκει στους ελεύθερους επαγγελματίες (να μην έχει εμπορική ιδιότητα), να καλύπτονται οι όροι της παραγράφου 2 του άρθρου 12 του ν.4172/2013 και φυσικά να υπάρχει μία σύμβαση παροχής υπηρεσιών ανάμεσα στον εργοδότη και τον επαγγελματία.

Σύμφωνα με τα δεδομένα αυτή τη στιγμή όταν κάποιος εμπίπτει στις διατάξεις του νόμου απλά τη στιγμή που γίνεται η ετήσια φορολογική δήλωση πρέπει να ενεργοποιηθούν κάποιοι κωδικοί στο Ε3 και Ε1 ώστε να ενημερώσουμε τη φορολογική διοίκηση ότι εμπίπτουμε στις διατάξεις.

Από την πλευρά την ασφάλισης, με την εγκύκλιο υπ' αριθμ. 17/2017 του Ε.Φ.Κ.Α. για τα «μπλοκάκια» ο εργοδότης πρέπει πλέον να καλύπτει το μεγαλύτερο κομμάτι των ασφαλιστικών εισφορών. Παλαιότερα την ασφάλιση αυτού που αμειβόταν με μπλοκάκι την αναλάμβανε ο ίδιος. Πλέον την ασφάλισή του αμειβόμενου με μπλοκάκι πρέπει ο εργοδότης να την περνάει μέσα από την μηνιαία ΑΠΔ όπως και στους κανονικούς μισθωτούς με την διαφορά ότι τις εισφορές που χρεώνετε ο επαγγελματίας πρέπει να τις χρεώνει στο τιμολόγιο που εκδίδει ώστε να γίνει η ανάλογη παρακράτηση. Αυτή τη στιγμή οι κατώτατες εισφορές είναι 9,22% για τον εργαζόμενο και 17,88% για τον εργοδότη.

Για να γίνουν ποιο κατανοητά τα παρακάτω παραθέτουμε το εξής παράδειγμα:

Έστω αμειβόμενος με «μπλοκάκι» (μηνιαία αμοιβή 1.000,00 πλέον Φ.Π.Α. 24%). Βάσει του Τ.Π.Υ. πρέπει να γίνουν οι παρακάτω υπολογισμοί:

1. Καθαρό ποσό Τ.Π.Υ. 1.000,00
2. Φ.Π.Α. 24% [ I X 24% ] 240,00
3. Παρακράτηση φ.ε. 20% [ I X 20% ] 200,00
4. Εισφορές Ε.Φ.Κ.Α. (9,22%) [ Ι Χ 9,22% ] 92,20
5. Τελικό πληρωτέο ποσό [ Ι + ΙΙ - ΙΙΙ - ΙV ] 947,80

Το παραπάνω παράδειγμα έχει υπολογιστεί με τις ελάχιστες εισφορές που πρέπει να αποδοθούν και αυτές είναι χωρίς επικουρική ασφάλιση και εφάπαξ.

Είναι σημαντικό να επισημάνουμε ότι βάσει της ισχύουσας φορολογικής νομοθεσίας οι μοναδικές δαπάνες που εκπίπτουν φορολογικά είναι μόνο το ποσό των ασφαλιστικών εισφορών και καμία άλλη.
Βέβαια το ποσό των ασφαλιστικών εισφορών που χρεώθηκε ο επαγγελματίας, στην περίπτωση του παραπάνω παραδείγματος 92,20 Χ 12 μήνες.